دانستنی های انادایز آلومینیوم و پنجره ترمال بریک

. بسیاری از خواص منحصر به فرد اکسید تیتانیم را می‎توان به تولید جفت حفره‎های الکترونی از سطح آن، به صورت شکل‎های خارجی انرژی نسبت داد. سطح ویژه زیاد اکسید تیتانیم، برای تولید جفت حفره الکترونی در سطح آن مناسب است. اهمیت اثر اندازه اکسید تیتانیم روی خواص آن، منجر به تلاش برای ایجاد اکسپد تیتانیم با ساختار نانو شد. در روش‎های تولید اکسید تیتانیم نانوساختار، از تکنیک‎های آماده سازی مختلفی استفاده می‎شود، اخیرا توجه به عملیات شیمیایی و یا اکسیداسیون آندی تیتانیم برای ایجاد اکسید تیتانیم نانوساختار، به واسطه آسان بودن و هزینه‎های پایین این فرایند، افزایش یافته است . علاوه بر آن، از طریق تنظیم پارامترهای فرایند، می‎توان میکروساختار پوشش را تغییر داد. با ترکیب اکسیداسیون پلاسمایی الکترولیتی و عملیات شیمیایی، اکسید تیتانیم نانوفلسی می‎تواند روی تیتانیم رشد کند که قابلیت زیست سازگاری و تولید الکتریسیته توسط نور دارد.
ریز ساختار نمونه پوشش داده شده به روش اکسیداسیون پلاسمایی الکترولیتی
قبل از بررسی ریزساختار و به منظور سهولت کار، نمونه‎ها به شرح زیر با علائم اختصاری نام گذاری می‎شوند
نمونه A: ولتاژ ۴۹۰ ولت پالسی تک قطبی، باردار شده به صورت آندی (به مدت یک ساعت)
نمونه B: پس از اعمال پوشش، به مدت ۱۲ ساعت در محلول 25/1 مولار سلیم هیدروکسید (۴۰ درجه سانتی گراد) غوطه ور شده است.
نمونه C: تعدادی از نمونه‎های B که برای مدت ۳ ساعت تحت دمای ۴۰۰ درجه سانتی گراد تحت عملیات آنیل قرار گرفتند.
شکل ۲-۱ به ترتیب الگوهای پراش اشعه ایکس صفحه تیتانیمی، نمونه A، B و C را نشان می¬دهد. با مقایسه شکل ۲-۱- الف و ۲-۱- ب مشخص می‎شود که اکسید ایجاد شده در صفحه تیتانیمی توسط اکسیداسیون پلاسمایی الکترولیتی، عمدتاً شامل آناتاز و کمتر شامل روتایل می‎باشد. اندازه متوسط بلورهای آناتاز برای نمونه‎های A، B و C به ترتیب ۴۰، ۳۱ و 3۱ نانومتر بدست آمد، در حالی که اندازه متوسط بلورهای روتایل این نمونه‎ها، ۴۵، ۴۵ و ۳۸ نانومتر بود. اندازه دانه‎ها در هر سه نمونه تکرار پذیر بوده و با نتایج تحقیق قبلی مطابقت دارند. علاوه بر آن، (نمونه A)، 2- 1- ج (نمونه B) و ۲-۱- د (نمونه C ) نشان می¬دهد که الگوهای پراش اشعه ایکس آنها، به جز پیک که برای نمونه A اندکی بزرگتر است، تقریباً مشابه هم بوده و قابل تفکیک نمی‎باشند. تفاوت ساختاری این نمونه‎ها، تنها توسط تصاویر میکروسکوپ الکترون عبوری امکان پذیر است.